Kiedy należy zaszczepić kota?
Kocięta przez pierwsze tygodnie swojego życia chronione są przeciwciałami matczynymi. Jednak ok. 8 tygodnia życia poziom tej odporności spada,. Lekarz weterynarii dobierze odpowiedni schemat szczepień profilaktycznych w zależności od indywidualnych potrzeb Twojego kota, musi dokonać oceny ryzyka w oparciu o warunki, w których się urodziło i wychowało kocię, środowisko, w którym obecnie przebywa i jego styl życia.
Jak przygotować kota do szczepienia?
- Musi być zdrowy!
- Należy odrobaczyć go minimum 1 tydzień przed planowanym szczepieniem
- Wytwarzanie odpowiedzi immunologicznej trwa ok. 14 dni, w tym czasie należy ograniczyć kontakt z innymi zwierzętami do dwóch tygodni po zakończonym programie szczepień.
Proponowany program szczepienia kociąt:
- 8-9 tydzień
- 11-12 tydzień
Na jakie choroby można zaszczepić kota?
Wścieklizna
Jest śmiertelną, nieuleczalną, zakaźną chorobą, która jest też bardzo niebezpieczna dla życia człowieka, atakuje układ nerwowy, co powoduje zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego. W Polsce nie ma obowiązku szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie, jeżeli jednak jest to:
- Kot wychodzący – lepiej ochronić go przed ryzykiem zachorowania i szczepić raz do roku.
- Kot wyjeżdżający za granicę – niezbędne do wystawienia paszportu.
Białaczka
Jest to przewlekła choroba zakaźna, wywoływana przez wirusa. Przenosi się przez kontakt bezpośredni, przez lizanie, picie z jednego poidła, czy pogryzienie, do zakażenia może też dojść już w życiu płodowym. Najczęściej chorują koty wychodzące, z dużych hodowli, schronisk. Zakażeniu ulegają najczęściej kocięta we wczesnym okresie życia, ale zwykle objawy pojawiają się dopiero po kilku latach u dorosłych już kotów i są niespecyficzne (osłabienie, wychudzenie, niedokrwistość, nawracające infekcje), rozwija się proces nowotworowy (głównie chłoniak). Część kotów u których nie rozwinęły się objawy choroby stanowi źródło zakażenia dla innych.
Należy szczepić koty klinicznie zdrowe, wolne od wirusa białaczki, wychodzące, żyjące w dużych skupiskach, przed kryciem.
Chlamydioza
Jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie. Jest zoonozą, co oznacza, że właściciel może zarazić się od kota, ale także kot od opiekuna. Objawy to: kichanie, ropne zapalenie spojówek oraz łagodne zapalenie nosa, oskrzeli i oskrzelików, u ciężarnych kotek może doprowadzić do niepłodności i poronień. Dostępne są szczepienia przeciwko chlamydiozie. Nie zapobiegają one zakażeniu, ale łagodzą występowanie objawów i skracają czas trwania choroby (zarówno u zwierząt wychodzących, jak i przebywających tylko w domu).
Panleukopenia
Jest to wysoce zaraźliwa choroba, wywoływana przez wirusa. Źródłami zakażenia są wydzieliny i wydaliny chorych zwierząt (głównie kał, ślina, wymiociny). Objawy to: gorączka, osowiałość, biegunka, wymioty, bolesność brzucha i wychudzenie. U młodych zwierząt choroba niekiedy przebiega w postaci nadostrej, bezobjawowej, co doprowadza do nagłej śmierci. Należy szczepić koty klinicznie zdrowe i odrobaczone, zarówno przebywające w domu jak i wychodzące.
Koci katar
Jest chorobą zakaźną, atakuje koty w każdym wieku, ale najbardziej zagrożone są kocięta z osłabioną odpornością. Wywoływana jest przez herpeswirusa i caliciwirusa i bakterie. Do zarażenia dochodzi poprzez kontakt z chorym kotem i jego wydzielinami lub nosicielem, także podczas ciąży lub krycia. Zarazki mogą także zostać przyniesione przez domowników na obuwiu, rękach lub ubraniu z zewnątrz do mieszkania. Objawy to zapalenie górnych dróg oddechowych, jamy ustnej i spojówek. Początkowo pojawia się przejrzysta wydzielina z nosa i oczu, później staje się śluzowo-ropna, kichanie, gorączka, brak apetytu. Jest chorobą uleczalną, ale czasem może powodować śmierć u młodych kociąt.